| 45 - We zijn weer alleen op de duiklocatie, Stavenisse. Het waait behoorlijk en de wind staat vol op de kant. Brrr, denken we als we tijdens het omkleden vol in de wind staan. Twee duitse wandelaars komen naar ons toe en vragen om we willen poseren voor een foto's. Snel werken we mee aan de korte fotoshoot en vervolgens lopen we voorzichtig te helling af. Lastig, want er staan best aardig golven. Gauw bril op en we laten ons de diepte in zakken, terwijl ik nog even zwaai naar de duitse fotograaf. Alweer zes weken geleden dat ik met Mariëlle gedoken heb. Het gaat goed, ze steek haar duim op en blijkbaar heeft ze gelukkig geen last meer van haar gescheurde enkelbanden. Zachtjes vinnen we tegen de stroming in. Op de zandvlakte vanaf een meter of dertien
zien we talloze schepjes (Philine quadripartita). Ze komen hier
massaal voor. De
meeste zitten half onder het zand en af en toe zie ik een
redelijk schoon en wit exemplaar. Overal zie je slijmsporen van
deze slakken op het zand. Rond de vijftien meter zien we nog
drie slangsterren en heel veel heremietkreeftjes. Verder een
paar wulken. De winter gaat de duidelijk weer beginnen. Een grondel is te lui om te zwemmen en besluit mee te liften op een slagster. Erg grappig gezicht. Nadat Mariëlle dit tafreeltje heeft vast gelegd, verlaten we het zand weer en langzaam gaan we weer wat ondieper. Terwijl Marielle wat foto's ligt te maken, zie ik diverse galathea's en als we verder duiken ook nog vier zeenaalden, waarvan eentje nog
heel jong en dun is. Rond de vijf meter blijven we netjes zoals
het hoort een paar minuten hangen en plots zie ik in
mijn ogen een blonde grondel die snel uitvalt en iets in zijn bek
heeft. Jammer net te laat, wat heeft ie te grazen genomen vraag ik me af? Marielle maakt er nog een foto van en we gaan er weer uit.
Bijna 70 minuten en ik heb het voor het eerst weer wat fris.
Volgende keer ons themo-ondergoed maar weer aan. |
| |
